Thomas bir asansörde uyandığında hatırlayabildiği tek şey ismidir. Ailesini, evini veya oraya nasıl geldiğini anımsamamaktadır. Zihni bomboştur. Asansörün kapıları açıldığında Thomas kendini Kayran isimli, devasa taş duvarlarla çevrili geniş bir alanda ve burada yaşayan çocukların arasında bulur. Tıpkı Thomas gibi Kayranlılar da oraya neden ve nasıl geldiklerini bilmemektedir. Tek bildikleri çevrelerini saran labirente çıkan taş kapıların her sabah açılıp her akşam kapandığı ve her otuz günde bir aralarına yeni bir çocuk katıldığıdır. Kimse Kayran'da kalmak istemese de kurtulmak imkânsız görünmektedir. Yine de Thomas'ın içinde bir his, çıkış yolu bulabileceğini söylemektedir. Ama bunun için zihninin derinlerinde yatan sırları açığa çıkararak labirentin gizemini çözmesi gerekecektir.
"Açlık Oyunları gibi distopik hikâyeleri sevenler Thomas'la birlikte Kayran'da maceraya sürüklenecekler."
-School Library Journal-
"Dashner gizemli, kışkırtıcı, yaratıcı ve sürükleyici bir romanla karşımızda."
-Barnes&Noble-
"Akıcı anlatımı, akla gelen sayısız soruyu adım adım cevaplaması ve bitmek bilmeyen gerilimiyle Dashner'ın sürükleyici macerası kaçınılmaz sona doğru ilerlerken sizi merak içinde bırakacak."
-Publishers Weekly-
"Dashner hikâyeyi ustalıkla kaleme alarak inanılmazı gerçekçi kılmayı başarıyor. Elinizden bırakamayacak ve devamında neler olduğunu öğrenmek için sabırsızlanacaksınız."
-Kirkus Reviews-
"Sayfalar boyunca bir tehlikeden diğerine sürüklenirken kitabı elinizden bırakamayacaksınız."
-Kiss The Book-
(Tanıtım Bülteninden)
Sayfa Sayısı: 408
Baskı Yılı: 2015
Dili: Türkçe
Yayınevi: Pegasus
K A Y R A N ' A H O Ş G E L D İ N İ Z !
Herkese hayırlı, şeker tadında ,kurbanlıkların yollarda deli gibi koşmadığı, musmutlu bayramlar!
Uzun zaman sonra bir günde okuyabildiğim bir kitap oldu! Ne mutlu bana.Kitap harikaydı. Gerçekten. Elime sürekli kitap alıp yarıda bırakıyorum bu aralar ve bu kitabı tek günde bitirdim. Beni okuyamama durumundan kurtardı.
Kayran. Thomas'ın yeni evi. Ve bir sürü çocuğun.
Thomas bir gün asansörde uyandığında isminden başka hiçbir şeyi hatırlayamaz. Asansörün götürdüğü yerde ise bir sürü çocuk vardır. Hepsi erkek. On, on beş, on yedi yaşlarında bir sürü erkek çocuk. Kafası karışan Thomas yeni evinin adının Kayran olduğunu, 2 yıldır buradan kaçabilen kimsenin olmadığını öğrenir.
"Uçurum'un nerede bittiği ya da korkunç yaratıklara ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Tüm gücünü kaybetmiş bir halde yere yattı.
Ve sonra gözyaşları aktı."
Kayran'a her ay bir asansörle yeni bir çocuk getirilir. Ama bu sefer Thomas'ın geldiği günün ertesi günü asansör yeniden gelir ve herkes korkuya kapılır. Ayda 2 kez yeni birinin gelmesini bırakın 2 gün peş peşe gelen kimse olmamıştır ve dahası yeni gelen kişi bir kızdır! Endişeye kapılan Kayran halkını bekleyen felaketler bununla da kalmaz. Elektrikleri kesilmiş, her ay gelen besinler gelmemiş ve her gün gece olduğunda kapanması gereken, Labirent'e açılan kapı kapanmamıştır. Labirent'te yaşayan Izdırap Verenler geceleri ortaya çıktığında artık kaçış yoktur!
Thomas hem yeni hayatına alışmaya çalışırken hem de Labirent'ten çıkış yolu bulmaya çalışır. Kayran'lılardan bazıları Thomas'ı felaketler için suçlarken zorlaşan durum Terasa'nın(gelen kız) gelmesiyle daha da karışır. Uzun bir süre baygın kalan Teresa, Thomas'la telepatiyle konuşabiliyordur. Teresa ilk defa baygınken onunla konuşur! Zihninde Teresa'nın sesini duyduğunda çok korkar. Ona söylediği şeylerin ne anlama geldiğini çözemez. Uyandığındaysa Teresa'nın da hafızası silinmiştir.
" Tom biz sonuncuyuz. Yakında sona erecek. Bitmek zorunda.
...
Bizdik, Tom. Bunu onlara ve kendimize biz yaptık. "
Her gece duvarları değişen labirentin gizemini arayan Thomas, Teresa'nın yardımıyla yeni bir ipucu yakalar. Fakat daha fazlası için hafızasına ihtiyacı vardır. Hafızasının geri gelmesi için kendini Izdırap Veren dedikleri korkunç yaratığa sokturmak zorundadır. Ve hafızası geldiğindeyse hiç beklemediği bir sır onu bekliyordur!
Kitap gayet güzeldi. Dili akıcıydı, yazım hatası yoktu ve sürekli sizi merak içinde bırakıyordu. Oturup elimden bırakmadan bir günde bitirdim kitabı. Distopik tarz sevenlerin çok seveceği bir kitap!"Tam uykuya dalacaktı ki kafasının içinde bir kız sesi duydu. Ertesi sabah her şey karışmaya başladığında duyduğu sesin gerçek mi yoksa rüya mı olduğundan emin olamayacaktı. Ama sözleri duymuştu ve her kelimesini hatırlıyordu:
Tom, sonu başlattım. "
Kitabı bitirir bitirmez filmini de izledim. Filmi kitaba göre daha farklıydı.
*Thomas ismini ilk uyandığında hatırlamıyordu sonradan hatırladı.
*Teresa ilk geldiğinde Thomas'ın ismini sayıkladı. Kitapta tanımamıştı.
*Tasarım olarak mekan hayal ettiğimden(kitaptakinden) daha farklıydı.
*Özellikle sonu baya farklıydı. Ama sonu sanırım filmin daha güzeldi. Daha merak uyandırıcıydı.
" İSYAN, iyidir. "
Ayrıca kitabı bıraktığımda şok oldum. Kitabın hiç yorumunu okumadım belki o yüzden bilmiyordum, belki çoğu kişi tahmin etmiştir ama ben son bölümde yazanları okuduktan sonra tam anlamıyla donup kaldım. Böyle bir şey beklediğimi söyleyemem. Hem kaçış hem yeniden hapsoluş vardı. Benden tam puanı kaptı!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder